«…Τίποτα, τίποτα δεν χάθηκε στ' αλήθεια
όλα είναι εδώ, όλα είναι εδώ στις θημωνιές της μνήμης
ό,τι υπήρξε μια φορά
δεν γίνεται να πάψει να έχει υπάρξει…»
Καλημέρα 22 Ιουνίου 2011
..η πένα μουλιάζει το μελάνι των γραπτών μου ,
πάνω στα πεζοδρόμια…των δρόμων… μια αχτίδα κόκκινου χαμόγελου
.. Πρίγκιπας φωτεινός, Ηλιάτορας ντυμένος στα κόκκινα καλπάζει γυρεύοντας να φυλάξει τα όνειρα που του ‘πλεκε η γοργόνα η κερά Θαλασσινή….
…μα..τα Σάββατοκύριακα μονάχα περνούν ,
λυγίζοντας από το βάρος νοημάτων….
20 Ιουνίου 2011
κοιμούνται ακόμα οι μέρες…
τα Σάββατοκύριακα μονάχα που περνούν ,
λυγίζουν από το βάρος νοημάτων…. σκορπίζοντας σκέψεις
και τ’ αρώματα Καλοκαιριών περασμένων…
κάνοντας την πένα να μουλιάζει το μελάνι των γραπτών μου ,
πάνω στα πεζοδρόμια…των δρόμων…της καθημερινότητας….
τα Σάββατοκύριακα μονάχα που περνούν ,
λυγίζουν από το βάρος νοημάτων…. σκορπίζοντας σκέψεις
και τ’ αρώματα Καλοκαιριών περασμένων…
κάνοντας την πένα να μουλιάζει το μελάνι των γραπτών μου ,
πάνω στα πεζοδρόμια…των δρόμων…της καθημερινότητας….
..θα τυλιχτώ σε ανείπωτες λέξεις ,σ’ εν’ άλλο εγώ…
ανήμπορος να κατανικήσω τις αποστάσεις…
που μας βάζουν μιαν ανάσα στο στήθος κι έπειτα πάλι πίσω την παίρνουν…
ανήμπορος να κατανικήσω τις αποστάσεις…
που μας βάζουν μιαν ανάσα στο στήθος κι έπειτα πάλι πίσω την παίρνουν…
απόψε πάλι, θα βυθιστώ στην αίσθηση την καυτή της βραδιάς και σ’ ότι πίσω της θ’αφήσει νοτίζοντας η εικόνα που έκλεισα εντός μου τα μάτια…
θαρρώ …Δέκα του Ιούνη…
θαρρώ …Δέκα του Ιούνη…
Τι σημασία έχει που συναντιόμαστε….
…η δροσιά γεννιέται…ψηλά κάπου εκεί στη Νάξο…
όπως μες στον απέραντο ουρανό το κόκκινο…
το ξάστερο συναίσθημα… κι ευτυχισμένος που αξιώθηκα επιτέλους
τόση συγκομιδή απεραντοσύνης…
με μικρές κυανές φωνές μυριάδες ανάμεσα στο θαλασσινό πέρασμα
Παρου-Ναξου…
…η δροσιά γεννιέται…ψηλά κάπου εκεί στη Νάξο…
όπως μες στον απέραντο ουρανό το κόκκινο…
το ξάστερο συναίσθημα… κι ευτυχισμένος που αξιώθηκα επιτέλους
τόση συγκομιδή απεραντοσύνης…
με μικρές κυανές φωνές μυριάδες ανάμεσα στο θαλασσινό πέρασμα
Παρου-Ναξου…
18 Ιουνίου 2011
…και ψηλά πολύ πάνω απ’ τα κύματα…
…ο λόγος σαν ευωδιά…
ο άλλος μαΐστρος… χαμηλά στων φύλλων τον πυθμένα
με μικρά τιττυβίσματα …σουσουράδας ,κεφαλά ,σπουργίτη..
μικρές φωνές πουλιών… στο ατελείωτο ψίθυρο του Τόπου….
…και ψηλά πολύ πάνω απ’ τα κύματα…
…ο λόγος σαν ευωδιά…
ο άλλος μαΐστρος… χαμηλά στων φύλλων τον πυθμένα
με μικρά τιττυβίσματα …σουσουράδας ,κεφαλά ,σπουργίτη..
μικρές φωνές πουλιών… στο ατελείωτο ψίθυρο του Τόπου….
…και ψηλά πολύ πάνω απ’ τα κύματα…
…ο λόγος σαν ευωδιά…
ο άλλος μαϊστρος…χαμηλά στων φύλλων τον πυθμένα
με μικρα τιτυβίσματα …σουσουράδας ,κεφαλά ,σπουργίτη..
μικρές φωνές πουλιών…στο ατελείτω ψίθυρο του Τόπου….
…ο λόγος σαν ευωδιά…
ο άλλος μαϊστρος…χαμηλά στων φύλλων τον πυθμένα
με μικρα τιτυβίσματα …σουσουράδας ,κεφαλά ,σπουργίτη..
μικρές φωνές πουλιών…στο ατελείτω ψίθυρο του Τόπου….
17 Ιουνίου 2011 ...θέλησα να ξεφύγω,να ξαναπλανηθώ σε θόρυβο νησιώτικου λιμανιού....μες στις πυκνές ομολογίες της θάλασσας...μέσα στις νύχτιες υπόκοφες σιωπές της.
...μέσα από παλιά καρνάγια...βγαίνει μια φωνή....
απ'τις βάρκες τα ρημάδια...που πια κανείς δεν τις πονεί.....
...στο χάρτη του κορμιού μου ,μυστικά περάσματα,γαλήνιες θάλασσες
και στην καρδιά οι Κυκλάδες...Τα σημάδια της τ’ αρμυρά
φέρνω μέσα μου πότε-πότε τα γλύφω για να ξεδιψάσω.....
απ'τις βάρκες τα ρημάδια...που πια κανείς δεν τις πονεί.....
...στο χάρτη του κορμιού μου ,μυστικά περάσματα,γαλήνιες θάλασσες
και στην καρδιά οι Κυκλάδες...Τα σημάδια της τ’ αρμυρά
φέρνω μέσα μου πότε-πότε τα γλύφω για να ξεδιψάσω.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου